içinden çıkamayacağı bir düşünce yoluna girmiştir.zaten hayat bir anlam değil bir tutkudur.
hayata olan tutkusunu kaybetmiştir.pişmanlıklarını, anılarını başa sara sara izler, bütün uğraşı hakeme itiraz eden futbolcu gibi sonuçsuz kalır.
yakınlarından birini kaybettiği andır.onun yokluğunu gittiğini bi daha hiiç dönmeyeceğini ve onun bu hayatta neler yaptığını düşünmeye başlarsın birden sonra yavaştan kendi hayatına kayarsın ve radikal kararlar almaya başlayacağın andır...
anlamını kaybetmeye başladığı andır. herşeyin gereksiz olduğunu ve vasfınızın sadece nefes almaktan ibaret olduğunu düşündüğünüz andır. basitleştiğiniz gün mana arayışı içine girdiğiniz andır.
