hani insanın babası en güçlüdür ya, hani o sizin babanızdır ve onun canını kimse acıtamaz. o sizi ve annenizle kardeşlerinizi korur. çok acıtasyon oldu olaya giriyorum ;
arkadaşımın babası, benim babamı dövmüştü. ağzını yüzünü kırmıştı hatta.
oysaki ben hep, " benim babam senin babanı döver " derdim ona. madara oldum lan tüm mahalleye, saklambaç oynayacak yüzüm kalmadı.
büyüdüğümü nerden anlıyorum biliyor musunuz?, artık babamın canı acıyabiliyor.
günlerden perşembeydi, elektirik faturasını ödememiştik. bildiğin öğrenci evi işte. neyse annemler gelecek ilk defa evimi görmeye. allahtan kimse yok herkes tatilde. akşam 6 da almaya gidicem onları. saat 5di sanırım. eşofmanımı çıkartıp, düzgün bir kaç şey bulup üstüme geçiriyorum. nasıl heycanlıyım ama, dudaklarıma nemlendirici sürerken birden aynadaki yüzüm karanlığa gömülüyor! elektirikler kesiliyor, çoraplarımla koşarak aşağıya iniyorum.. genç bir adam, beni gördüklerinde sırıtıyorlar. henüz banyodan yeni çıkmışım, saçlarım ıslak ve hafif dalgalı. elektiriği onun kestiğini anlıyorum, " sizin eviniz miydi ? " diyor, kafamı sallıyorum. benden etkilenmiş gibi gözlerime bakıyor, biraz konuşup arkadaş oluyorum mecburiyetten. elektiriği kesmiyeceğini söylüyor, yanlış bir telefon numarası verip yukarı çıkıyorum.
o aşağıda hala uğraşırken, selam verip dışarı çıkıyorum. elektirk olmadığı için kurutamadığım saçlarım dirseklerime su damlaları bırakıyor.
ve sonunda annemleri alıyorum, eve geldiğimde lambalar yanmıyor. annemler o gece kalamayıp geri dönüyorlar! elime fatura parası ve harçlık sıkıştırıp. üzülerek gidiyorlar yanımdan..
onları yolcu edip döndüğümde bir elektirik faturasının kapı tokmağına asılı olduğunu farkediyorum, arkasında ;
" üzgünüm telefonuna ulaşamadım, elektirik gelmesi için şarteli kaldırman lazım " yazıyor.
