insanların bir dönem yaşadığı depresyonların sonucudur. genelde bu dönemde durmadan aksilikler yaşanır. ağır sorumluluklarınız vardır, sevdiğiniz kişiler size ihanet etmiştir ve çeşitli sebeplerden dolayı değişmişlerdir. eğer insanları takmayan tiplerdenseniz bu değişimler sizi hiç etkilemez, fakat insanlar ve çevrenizdekiler sizin için gerçekten önemliyse bu durum ruhunuzda iyileştirmeyeceğiniz ve sonradan birikecek bazı yaralar oluşturur. ama sonuçta ne farkeden ne olacaktır ki? başka insanlara tekrar değer vereceksinizdir ve onlarda size ihanet edeceklerdir...
acısı ruh katmanlarının kalınlığına göre değişir... zor kabuk bağlar. kabuğu defalarca koparılır, düşüncede izi kalır... çikolata,çilek, prozac, hatta patates iyi gelir bazen, bazen de dezenfekte etsen bile yine/yeni/yeniden iltihaplanabilir. mikrodan makroya hiç bir soulblasyon işlemine tepki vermeyebilir. tek çaren ya olduğu gibi bırakıp çok acıdığında sevgiyle donatmaktır. ayrıca, vücut yaralandığında vücut yarası kapanabilirlik gösterebilir fakat, ruh yarası öyle kolay kolay kapanmaz. çünkü ruh acı çektikçe kendini geliştirir.
güvendiğiniz, sevdiğiniz bir dostun yaptığı yanlış bir davranış. insan ruhunda tabiki derin yaralar açar, ne yazık ki bu yaralar kolay kolay iyileşmez.
insan karakterinin oluşmasına veya değişmesine neden olur.hep böyle bir ukte kalır. bir pişmanlık. keşke geriye dönsem de şunu şunu yapmasam dersiniz.
ilaç, zamandır.
