--spoiler--
çok sevdiğini kaybettiğinde yanar. onun bir daha olmayacağını anladığında yanar. öyle ki anadolu'nun bazı bölgelerinde halen var olan inanışa göre, insanın içinde 40 tane mum vardır.sevilen kaybedildiğinde insanın içi ateşler içindedir, sanarsın ki ciğerin yanar. ama her gün bu mumlardan biri söner. acın azalır. ama sonuncu mum hep kalır. acı azalsa da orda o mum hep tek başına yanar. o mum asla sönmez.
--spoiler--
o mum umuttur ve o yanarsa sen yaşarsın. çünkü o diğerlerinin de umududur.
bir tutuşturma ile her şey düzelir.
insanın ciğeri ise kaybetmeden kaybettiği zaman yanar.ya kaybettiğini sanır insan burada hata yapar, ya da gerçekten kaybedilen için yıllarca bekleyerek kaybeder. işte o zaman insanın ciğeri yanar, o zaman söner umut ışığı...
en önemlisi kendi sağlığıyla alakalı bir durumda -ömür boyu sürerek olabilecek- başına bişi geldiğinde,
sonra evladının başına bir şey geldiğinde,
sonra 1. dereceden akrabalarının başına bir şey geldiğinde,
ve benim için de önemli olan bir şey yıllarca bakıp büyüttüğün yavruyken aldığın bir hayvanın ölmesi gibi durumlarda..
dereceleriyle sıraladım burda ama her biri farklı bir durumlarda insanları perişan eder.
Yüce insan Yusuf Hayaloğlu nasıl demiş ? " Göğsüm daralıyor Ciğerim yanıyor olmasaydı sonumuz böyle.."
Yani beklenmedik ve istenmeyen bir son yaşandığında.
