özellikle genç kesimin gündelik işlerini yaparken müzik dinledikleri bilinmektedir. ve gelişen koşullar altında yalnız yaşayan kişinin ruh halini kontrol altına alan bu mükemmel buluştan uzaklaşma isteği doğmayacak gibi gözükmektedir. ancak kişi yüksek sesle uzun süre müzik dinlerken ders çalışırsa, kafa şişmesine maruz kalır ve müziği kapatma hamlesini gerçekleştirir. bu durum ise, müziği kapatma sebepleri simülasyonunun sadece bir örneğidir.
bir şekilde emek veren bir insanın ya da dinlediği müzikte o emeği görmek isteyen insanın yaşayabileceği "an"lardır.
kimisinin sesi çok güzel olur ancak televizyonlarda vs. "stüdyo sanatçısı" denilen, vokaline compressor gibi ya da detone önleyici gibi efektler uygulayan bir çok şarkıcı döner.
kimisinin tarzı farklıdır, müzik yaparken iç çamaşırına kadar terler ancak prim yapan hazır sample lara şarkıları oturtmuş insanlar olur.
kısaca özetlemek gerekirse, her insan müzikten uzaklaşır. ancak elbette yapmayı veya dinlemeyi gerçekten seven bir insan elbet geri dönecektir ve kafasındaki düşüncelerde ısrar edecektir.
sanırım bu biraz ilgi alanına da giriyor. eğer müzik dinlemekten zevk alan biriysen ve dinlediğin belirli bir müzik türü varsa asla müzik dinlemekten uzaklaşamazsın. müzik dinlemek senin için ihtiyaç olmuştur artık. dinlemediğin zamanlarda hayatında bir boşluk olur.
bugün hiç müzik dinlemedim diye oturup dinlediğim zamanlar olur. müzik stresi o günkü yorgunluğunuzu bütün sıkıntınızı alabilir. yani uzaklaşmak yerine aksine zaman ayırın.
eğer dinlediğiniz müzik sizi tatmin etmiyorsa farklı sanatçılar keşfetmeye çalışın. veya dinlediğiniz türü biraz değiştirin.
ilkokuldaydım galiba, ilk defa kendi paramla bir albüm alacaktım, televizyonda da top 10 listesi falan vardı. dedim ki ulan birinci sırada kim varsa onun albümünü alacağım, işte o birinci sıradaki şarkı geldiğinde ben sonsuza dek müzikten soğudum arkadaş.
şarkı mı? ciguli ve binnaz.
