mensubu olduğunuz bir yaşamı, çevreyi, işi terk edip hiç ummadığınız ve size hiç hitap etmeyen yeni bir oluşuma giriş sürecinin son halkasıdır. ilk başta şaşkınlık evresi yaşanır. sonra yerini isyana ve ''yapamam'' a bırakır. sonra derin bir hüzün. çünkü başka çare yoktur. çaresizlik kötüdür. en zoru daima ilk gecedir. ilk kez evinden kopan birinin yurtta ilk gece sabahlaması ya da bir askerin ranzalardaki ilk günüdür bu. bazen hapisteki ilk gün. ama birkaç gün sonra -bünyeye göre 2 gün de olur 10 gün de. ama olur- alışma daha doğrusu kanıksama evresi başlar. işte bu evre başlayınca artık kurumsallaştınız demektir. bunun en mükemmel örneklerinin geçtiği filmlerden birisi de esaretin bedeli dir. bu aşama ile artık yeni hayatınıza bir ''merhaba'' çakarsınız. çünkü -o hayat- artık sizin hayatınızdır. ta ki ''hoşçakal'' diyeceğiniz güne kadar...
