istediği gibi bir kişiliği henüz oturtamamış, düşünceleri ve hissettikleri ile davranışları kesinlikle örtüşmeyen, geceleri kendisini sorgularken yaptığı basit ve tutarsız davranışlardan utanan zat eylemidir.
her yerde aynı "o" olmak ister fakat her sabah girip çıktığı ortamlara ayak uydurmak zorunda olduğu düşüncesine kapılır, ezilir kendi içinde. artık bir kişilik sorunu olmuştur. sahte yavşağın teki olmuştur... acizliğin doruğundadır.
bu düşünce genelde ergenlik cağlarında olur aslında. hiçbir sosyal faaliyetinin olmaması,derslerinin berbat olması,sevgili bulamaması,kendini çirkin görmesi sonucunda melankoli takınmasıyla akılda oluşan,insanı günlerce ağlatan durum.. Yazık!
- keşke hiç doğmasaydım. insalara ders veriyorum ama benim bir şey bildiğim yok. düşünüyorum, ama nasıl düşünebildiğimi bile bilmiyorum. insanlar bana soruyor, bir şeyler söylemek lazım. bu bilgisizlik beni mahfediyor, kendimden nefret ediyorum. * bir brahman ın hikayesi*
