kişiler: eve davetsiz misafir olarak gelen kitap satan bir öğretmen heyeti. .... ev halkı .... lise 1. sınıf öğrencisi.
olay: megaloman lafı devralır.
megaloman: yav çocuklara soruyorum şimdi istanbul'u kim fetetti diye. bilemiyorlar efendim, durum ne boyutlarda görebiliyor musunuz?
megaloman: peki yavrum sen... istanbul'u kim fetetti?
lişse 1. sınıf öğrencisi: hımmmmm eeeeee ıvvvvv ouummmmm.. aniden sorulunca insan mıçabiliyor
çok okuyan, izleyen insanların karşısında..
abimin, annemin karşısında... her boktan anlar mı insan.. tamam ezici üstünlüğüm olan bazı konular var. amma.. 7 kitaplık stephen king kara kule serisini 2 günde okuyan bir anam var.
hayır ben yapamam.
cümle arasında en önemli kelimenin aklına gelmemesidir.
"hangi kelimeydi laaan bu? yine unuttum ya. allaam sen yardımcı ol! kız çok güzel kaçırmak istemiyorum."
cahil bir insan ile iletişim halindeyken o cahil insanın büyük uğraşlar sonucu elde ettiği bilgiyi size söylediğinde;
hassiktir lan bu bile biliyor, vay amına koyim böyle dünyanın, herif sikti attı bizi, adam haklı beyler gibi cümlelerin kafasından geçtiği anlardır.
