Hissiyatının istismar edilmesine izin vermek ve lüzumsuz şeylere haddinden fazla mana yüklemek.
bu ikisi insan yaşamının özeti niteliğinde bana kalırsa. bize ait olmayan bir bedenle , bize ait olmayan meselelerin ardında bir ömür tüketiyoruz. kendini keşfedip, ne istediğini bilerek yaşamak gerekli.
ümitsizliğe kapılmak. hele ki başkalarının ne dediğini önemseyip, ümitsizliğe kapılmak kendisine yapacağı en büyük kötülüklerden. şeytanın bir insanda en büyük isteyeceği şey ümitsizliğe kapılmasıdır. bu yüzden şeytan kendisi hiçbir şey yapmasa bile insanın kendi ümitsizliğinden zevk alır. o yüzden sevgili kardeşlerim, umutlu olun. umudunuzu yeşertecek şeylerin peşinden koşun. koşun, olun, kapılmayın vs gibi öğütleri kendime de dolaylı olarak söylüyorum buradan. kimseye öğüt verme gibi haddim yok. aksine kendi kafama girsin diye yazıyorum açıkçası.
ertelemektir. sınırsız vaktimiz varmış gibi yarına, öbür güne, bir ay sonrasına, bir yıl sonrasına ertelemektir. erteleyince unutmak, ertelediğin zamanda yapınca zevk alamamaktır. ertelediğin için yapmadığın yüzlerce şey belki senin hayatını bambaşka yönlere çekecekti. Şu an olduğun durumdan memnun değilsen zamanında yapmadığın şeyler yuzundendir.
