şizofreni değildir.. kendi kendine düşünme de değildir..
gittiğin her yerde tüh şimdi o da olsa da görseydi , ya beraber olsaydık dusturuyla " onunla konuşsaydık , burayı şöyle anlıtırdım" cümlesiyle başlar her şey..
sonra bi bakmışın her gittiğin yeri kafanda birine anlatıyosun.. biri için yorumluyosun..
bir şeyleri kurarken 'yani bence' deyip kafanın içinde birine anlatmaktır. ( vay anasını, ben de bi bende olur sanıp korkardım demek ki genel bir hadiseymiş.)
eve hep gelmekte olan ve asla gelmeyen biri gibidir.
- evladım kalk evi temizle biri gelir...
- evladceğizim bulaşıkları yıka biri gelir...
- biricik yavrum şu televizyonun sesini kıs biri gelir duymayız falan..
- cnm yavrum kalk şurayı bir düzeltiver biri gelir falan...
................
Benim çoğunlukla içinde bulunduğum eylem. Aslında kafamızda konuştuğumuz biri kendimizdir. Bir şey yapmadan önce kendimizle bunu tartışır,mantıklı mı değil mi karar verir sonra yaparız. Bir bakıma kendi içinde sesli düşünme de denebilir.
