yalnızlıktan kaynaklanır genelde.
ilgilenmezseniz sıkılır gider.
ya da kendinize bi meşgale bulursanız, "nedir benim içimdeki bu boşluk?" diye sormaktan vazgeçerseniz de korkar kaçar.
boşluk doldurmacalar oynatır insana... sonra, boşluğu dolduranların daha büyük boşluk yarattığı görülüp kaçışa geçilir...
durup düşünme ve nefes alma zamanı gelmiştir, kendi kendine...
insanın istediği bir yaşam tarzının hayal kırıklıkları ile son bulması sonucu hissedilen bir duygudur; bir hedefsizlik, bir amaçsızlık, hayata boşvermişliktir bazen, ya da tam aksi olmayanlara olan derin özlemlerdir...
o boşluk hep vardır aslında. sadece üzerini örtmeye çalışırız. bazen sevgiliyle bazen yoğun bir iş yaşamıyla bazen eşle dostla. ama o boşluk aslında hiç dolmaz. tuzakların üzerini örten otlar nasıl çukura düşülmesini engelleyemiyorsa o boşluk duygusu da kaçınılmazdır.
evet artık hiç böyle duygulara kapılmıycam dersin , yanılgıdır oysa , en olmadık anda kocaman boşluk duygusuyla baş başa kalıverirsin . insanı terketmeyen , bünyesinde var olan duygu . boşluk duygusu , içinde içinde ...
