kişiyi bir daha kimseye güvenmeyen, bencil bir insan haline getiren durumdur. dışardan insanlar sizi ukala, bencil vs. görür. halbuki ne yaşadığınıza ve ne hissettiğinize dair hiç bir şey bilmiyorlardır. bir defolup gitsinler bir zahmet. sağdan sağdan..
imkansız bir durumdur. problem farklı bir yerde aranmalıdır. mesela güvenen kişi, güvenirken neler yapıyor bunlar incelenmelidir. karşılaşılan 1 kişi güvensiz olabilir, ikinci kişi güvensiz olabilir, 3-4-5 diye gidiyorsa kişi bi oturup kendini incelemelidir. zira kişi 2-3 güvensiz kişiyle karşılaşmış olursa 4-5 kişilere güvensiz olduklarını düşündüğü bir ön yargıyla bakacağı için, güvenilecek insanlardada kusur arar ve aradığını bulur, eğer yoksada kuruntu yapar. hiçbişey olmazsa hissediyorum der çünkü kendisindeki problemin farkında değildir. kendinde farkında olması hataları karşı tarafta görür, fakat ne gördüğünü anlamadığı için öyle yaşamaya devam eder.
biraz güven tohumu ek ki gönüllere, o büyüdüğünde
senin güvenin de başkasınının güvenine layık olsun
yoksa, gün olur ararasan başkalarından esirgediğini
seni örnek almış olacak, çok görenler sana güveni...
insanların davranışları çok değişkendir. işe yaradığınız zaman sizden iyisi yoktur işe yaramadığınız zaman sizden kötüsü yoktur. insan duygusal olmamalı sadece allah'a güvenmelidir. dünya menfaat dünyası buna da alışmak lazım.
bu, o insanı güçlendirecektir. yeri gelir en güvendiği bile sırtından vurabilir, yeri gelir yapayalnız kalabilir. önemli olan böyle durumlarda bile hayata sıkı sıkı sarılmaktır.
karşındakiler aslında güveni boşa çıkartmıyorlar,sadece sen çok fazla güvenmişsindir.içine biraz koşul ve mesafe koymuş olsan o zaman bu durum ortadan kalkıyor.
