evrim en iyiyi, en doğruyu hedeflemez. o an, o koşullara en çok uyanı ayakta tutar.
bu mantıkla "insan evriminde son nokta" diye bir şey yoktur. bu, yaratıcı düşüncenin, insanın yaratılmış en yüce varlık olduğu fikrinin etkisi altında üretilmiş bir düşüncedir.
son nokta buysa halimize ağlamamız ve oturup düşünmemiz gereken yerdeyiz demektir.
insanlara, çocuklara ve hayvanlara eziyet etmekte beis görmeyen insanlarla aynı toplumda yaşıyor olmak bile yeterince kötüyken...
