uzun ve meşakkatli bir yolculuk olsun, ev gezmesi olsun, tatil olsun, nihayetinde eve dönülüp de kapıdan içeri girildiğinde dudaklardan dökülen cümledir.
insan evi için ömrünü verir çalışır, çabalar güzelleştirir.
Fakat bazen o evin içindeki insanlar öyle üzerler ki insanı, o aşık oldugun eve giresin gelmez, o ev artık bir mezardan ibarettir ne yazık ki...!!!
Insan nereye giderse gitsin kendi evine döner dönmez bunu hissediyor. Kalıplaşmış, çok doğru bir cümle. Aksini sadece parkta oyun oynayıp eve girmek istemeyen çocuklar iddia eder * tabii onlarda kendince haklı.
