hayat bazen angaryalar ve koşuşturmalar içinde kendinizi sorgulamanıza izin vermez. hatalarınızı ya da gerçekten ne istediğinizi anlayabilmek için kendinizi uzaktan seyretmeniz gerekir.
belki kısa ama faydalı ayrılıklar yaratmak, biraz uzaklaşıp nefes almak, susmak, öylece durmak hakkını esirgememeli insan kendinden. yoksa hızlı akan bu hengamenin içinde kaybolmamak mümkün değil.
kendime, herhangi bir oyunun baş karakteri gibi; bir tepeden bakarım, bir kendi gözümden, bir önümden, bir de diğer insanların gözünden, kimi zaman da jüpiterden uranüs'ten bakarım kendime. bazen göremem kendimi tabii. neden buradayım da meksika körfezinde değilim derim. tüm ideolojilerimdem arınıp sadece varlığımı düşünürüm. adımlarım da bu yüzden kekeler sanki. düzgün yürüyemem. bilinçsiz nefes alır insanlar, ben alamam. nefes almak ister, alırım. nefes vermek ister, veririm. adım atmak ister, atarım. durmak ister, dururum. *
