Duyguları bir örnek olabilir. insanın bebekliğinden günümüze gelene kadar yaşadığı olaylar, çevresindeki insanlar, izlediği tv programları ve gitgide çevresindeki çoğunluğun yaşam tarzını benimsemesiyle olur bu körelme, bu kaybolma. bunu geçmişe baktığınızda görürsünüz sonra, kendi adınıza vermediğiniz o kadar kararın olduğunu tepkinizi bir şekilde ortaya koymanız gerektiğinde bunu yapamadığınızı ve zamanla bu durumları normal karşıladığınızı görürsünüz. Artık siz duygularından yoksun bir robot veya hayatın içindeki bir takım insanın kölesi olmuşsunuzdur...
sanırım ''yaşama sevincidir''
bir de cesareti,kaybedecek birşey yoktur çünkü.yanlış sorular sorsanız bile etrafınızdakilere,'çocuk aklı' der geçerler.istediğinizi söyleyebilirsiniz,kimse söylediklerinizden ötürü sizi hapse atamaz.
