kendimi bir insan olaraktan örnek gösterdiğimde kanıt olarak ortaya koyabileceğim durum.
açıklaması çok basit...
konuşamadığın, ifade edemediğin şeyleri yazarak mutlu oluyorsun.
rahatlıyorsun...
anlamlı ya da anlamsız, mantıklı ya da mantıksız hiç önemi yok.
önemli olan ruhunun temizlenmesi, aklının bir an için rahatlaması ve artık en azından içini kemiren " söyle de kurtul " , bir şeyler anlat da rahatla teorilerinin bitmesi.
ciddi anlamda çok rahatlatıyor.
insan kendini belki çoğu zaman konuşarak ifade edemese de, yazarak en azından kendince bir şeyleri anlattığını düşünüyor. en azından kendini rahatlatıyor... bu bile çok huzur katıyor insana..
garip lan şu an farklı bir rahatlama var bende.
bu rahatlık beni bi süre götürür galiba.
tavsiye ediyorum bolca.
kalem yüreğin dilidir. bu nedenle insan yazdıkça yüreğini kağıtla paylaşır. dertlerini, acılarını, kimseye söyleyemediklerini anlatır o cansız ama saf dostuna.
