hala inatla çevrendeki insanlara güvenmek. sen onların her kötü anlarında yanında olursun, bir durum olsa maddi manevi arkasındasındır kendini bile hiçe sayıp. ama senin bir zor durumunda çevrende kimse kalmamış ya da 1 kişi anca vardır. bu yüzden kendi kendine yetmeyi öğrenmeli insan çünkü kimseden kimseye fayda yok. ha bunu yeni mi anladın derseniz her seferinde anlayıp tekrar unuttuğum için bu haldeyim.
daha ilk bakışta güven vermeyen insanların ya bak ben gerçekten iyiyim bana güvenebilirsin faslı boyunca güven oyu almak için gösterdiği fakat ön yargı duvarını gecemedigi durumlarda insanlık icabı katlanmak zorunda kaldığım süre zarfı.
