(bkz: the notebook)
aslında ağlanacak fazla bişey yok son sahne haricinde ama ne bileyim. insan sevince böyle oluyo herhalde. en ufak bi sahnede salya sümük oluyosun.
ıssız adam. neden bilmem ıssız adam. daha bu akşam izledim ve son sahnesiyle yine beni ağlamaya çok yaklaştırdı. tabi sinemada ilk izlediğimde şangur şungur ağlamıştım.