ıssız adam. neden bilmem ıssız adam. daha bu akşam izledim ve son sahnesiyle yine beni ağlamaya çok yaklaştırdı. tabi sinemada ilk izlediğimde şangur şungur ağlamıştım.
(bkz: the notebook)
aslında ağlanacak fazla bişey yok son sahne haricinde ama ne bileyim. insan sevince böyle oluyo herhalde. en ufak bi sahnede salya sümük oluyosun.