Çevresindeki insanların çoğu gibi umursamaz olamamak, konuşmadan önce düşünmek, empati kurabilmek, yapmacık olamamak, ortamlara girmek için kendi karakterinden ödün vermemek ve bu sebeplerden ötürü insanlardan uzaklaşarak yalnız kalmak.
her zaman umut vardır. açın tevrat'ı, eyüp peygamberin hayatını okuyun. sizi intihara sürüklediğini iddia ettiğiniz nedenleri salatanıza maydanoz diye doğrar, afiyetle yersiniz.
Bir çok nedeni vardır hayat her zaman güllük gülistanlık geçmez,geçtiğinde biz de durup bir düşünür acaba ne eksik deriz çünkü bunlar hayatın biber kısmı dediğimiz duygular yani acılar...bir insanı intihara sürüklemek sandığımız kadar zor değil bence ya da sanmadığımız kadar kolay değil bilmiyorum benim bildiğim şu her insan aynı şeyden etkilenmez başkasının hissettiği gibi hissetmez(bunu bilemeyiz ama) bu da bize çeşitlilik kazandırır öyle ki şöyşe durup düşünce aklıma ilk yalnızlık geliyor yalnızlığın getirdiği o boşluk,boşluğun bize bahşettiği o bunalımlı süreçler ne yapacağını bilmeyen insanlara dönüşüyoruz bu da beraberinde umutsuzluğu o da beraberinde mutsuzluğu getiriyor kendinize uyduruk kıytırık dediğiniz amaçlar edinin bunları kolayca başardığınızda neden daha iyisini yapmayayım ki diye düşünün zaten böyle oyalana oyalana yaşlanıp gideceğiz ....gerçi bizi köle gibi çalıştırdıkları için ancak sürünerek gideriz zamana....ne uzattım bee
Tecavüze uğramak
Evlat kardes kaybı
Ampute edilmek veya ampute edilmeden de olsa sakat kalmak
Ancak bunlar olabilir kanımca.
Çok ağır depresyon geçirdiğim uzun dönemler oldu ölümü düşündüm ama intiharı hiç düşünmedim. Neden yasıyorum diyordum ölsem ne fark eder? Ama inanclarım gereği kendimi ölüme hazır hissetmiyordum. Bu dünyayı doğru yasayabildin mi ki gittigin yer güzel mi olacak?
Yalnızlık parasızlık bunların sonucunda birşeylere tutunma çabası onlarda olmayınca alkol vs başlamak kendini iyice rezil edince yaşamak için bir sebebin kalmıyor ve yıldızlardasın.
