Gıcık olduğum, rahatsız edici bulduğum tüm insanların sesleri beni gıcık ediyor. Ama bunun yanında yemek yerken çıkarılan seslerden nefret etmeme rağmen babamın bunu yapmasına hiç kızmıyorum, hatta şirin bile buluyorum. Bende sese değil, kişiye muamele söz konusu.
Sesli irrite edici nefes sesi.
Ağız şapırdatma sesi.
Ayağını yere sürüyerek yürüme sesi.
Katır kutur yemek yerken çıkan ses.
Bağıra bağıra konuşan insan sesi.
Toplulukta özellikle iş yerinde yüksek volümlü çalan telefonun zil sesi.
iş yerlerinde yüksek sesle anırarak boş yapan mesai arkadaşı sesi.
Profesyonel olunması gereken ortamlarda yöresel ağız ile konuşan insan sesi.
işe getirilen şımarık bağıran ve tutturan çocuk sesi.
(bkz: hepsi)
-bebek ağlaması.
-sümkürüldüğünde çıkan ses.
-tencere ve tava birbirine vurduğunda çıkan o lanet ses.
-uzun adamın sesi.
-sakız çiğnenirken çıkan o laçka ses..
erken kalkman için herhangi bir sebep bulunmayan bir günün sabahının daha ilk saatlerinde dışarıdan gelen inşaat sesleriyle uyanmak.
daha beteri yok ya.
ağız şapırdatma falan sayılır buna ama öyle bir şey var ki bu beni deli ediyor, sabahın bir saati eve *tercihen akraba* misafir gelmiştir, herkes bağıra bağıra konuşuyordur, bir de garanti çocuk falan vardır bu grubun içinde... işte o sesler çok sinir bozucu, öyle bir güne uyanmak yerine yok olmayı dilerim
