kesinlikle ve kesinlikle.
çocuklara bakıyorum, konuşmalarına, düşüncelerine, cümlelerine, sorularına; parmak ısırıyorum. bu şimdiden böyleyse, büyüyünce ne olur allah bilir diyorum. sonra bir de yetişkinlere bakıyorum, gerisi malum.
uludağ sözlük'tür efenim. az önce uzunca yazılmış bir entry'yi okurken gözler pörtlek, arada da galiba "hehe, höö, uhuh" gibi sesler çıkardığımdan pederbank tarafından aptal etiketi yapıştırıldım.
