efendiler bu başlığın açılmamış olması bile beni dehşete sokmaya yetti. Insanlığı yitirmişiz ve bunun farkında değiliz ki bu konu hakkında kimse bir iki satır entry girmemiş. Herkes birbirine laf sokma derdinde herkes birbirini ezme, fikirlerini sindirme derdinde. Bir sürü at gözlüklü insan fikirlere saygı duymaksızın hakaretler etmekte etrafına nefret saçmakta. Böyle mi olmalıyız efendiler? Insanlık, hoşgörü böyle mi olmalı? Insanların değerlerine, fikirlerine hakaret ederek mi insan oluyoruz? Neden her seferinde "insanlar konuşa konuşa" lafını unutuyoruz?
Yolda bir insana selam verseniz size garip garip bakmakta sanki çok sıradışı bir şey yapmışsınız gibi. Selam vermek, insanların yüzüne gülmek bu kadar mı zor? Birine yol verirsiniz ve yüzüne gülümsersiniz ama karşılığında ne alırsınız asık bir surat. Bu kadar mı zor teşekkür etmek küçük bir tebessüm etmek?
Maymundan gelmedik belki ama maymuna gittiğimiz kesindir azizim.
doğru bir tespittir.geçen gün hastaneye gittim.baktım bir yaşlı teyze kendine kendine konuşarak karşıdan geliyor.yani tamamen iyi niyetimden dolayı,belki birşeye kafası takılmıştır yardımcı olayım diye düşündüm ve selam verdim.fakat yaşlı teyze hayatında ilk kez selam alıyormuşçasına garip garip yüzüme baktı.içinden salak,gerizekalı felan dedi galiba.selam veriyorsun,yardımcı olmak istiyorsun suç mu şimdi bu?herkesten beklerdim ama senden beklemezdim teyze.
