cm oynarken olması çok yüksek olay. efendim, bursaspor yıllar süren yoğun bir gayret sonucu (cm yılı tabiki), 2. ligden 1. lige çıkmasını geçtim, şampiyonlar liginde finale çıkmıştır. gaz olan delişmen kardeşimiz oyunun saveini almadan, "biz bu oyunu delikanlı oynarız, hadi 3te avans verdim milana..." havalarında maça başlar. hakikaten bursaspor takır takır top oynamaktadır, 87. dakikaya 2-0 önde girmiş, taraftarlar mestella stadında bir taraftan pınarbaşını söylerken, diğer taraftan el salla el salla lippi baba el salla tezahüratılarıyla kendinden geçmektedir. ancak o 87. dakika bursaspor tarihine kara bir leke olarak geçer. 85. dakikada takımının perfect oynamasının ve milanın topu topu 2 şut çekmesinin gazına gelerek, 3 tane 18 yaşında sabiyi sokan hıyar, pardon teknik direktör, 87. dakikada kaleci polat keserin sakatlanmasıyla adeta s.ki tutar. şans eseri tamda o an kendine gelen milan ard arda attığı 2 golle maçı uzatmalara götürür. "ulan ne yapacağım ben?" diye düşünen delişmen, kaleye mecburen birini koyduktan sonra, 5 defans 4 dmc ile bari penaltılara maçı götüreyim, belki bir arsenal - galatasaray maçı olur, milanlı futbolcular penaltıları dışarı atar gibi abidik gubidik bir fikir üreterek maça devam eder. fakat angut olmayan milan takımı teknik direktörü, uzaktan şut nedir ? neden atılır ? adlı 5 dakikalık bir dersle maçı 4-2 yapar, işte burada kayışı kopartan delişmen herkesi forvete göndererek all out attack modunda ve allah allah nidalarıyla milanın üstüne gider, maç uzatmalar sonucunda 9-4 gibi enteresan bir sonuçla bitmiştir, amma velakin delişmen bir kere insanlıktan çıkmıştır, sayko mode: on dur. bir hafta boyunca herkese sataşır, yanında futbol konuşmak isteyeni bir kenara koydum, top, hatta ib.e diyen insanlara bile dalmaya, kafa kol girmeye hazırdır. insanlıktan çıkmıştır bir kere, gerçi geçirdiği sağlam bir fizikokimya sınavı ile insanlığa keskin bir u dönüşü yapar, derhal sayko modedan küçük emrah modea geçer, o ayrı. bu konuyla onun bir alakası yok.
özellikle yemek yerkenki anlardır. dikkat edin, insanlar yemek yerken bir nevi evrim geçirir, değişir,farklılaşır. lokmayı ağzına attığı an dış dünya ile iletişimi kesilmiştir.
bir de tabii barda dans ederken alınan hal başkadır. kendini müziğin ritmine kaptırıp abuk subuk hareketler yapan insanlar o an için çevreleri ile bağlarını koparmışlardır. içerisi tıkış tıkış, hareket olanaksızdır; bu onları durdurmaz. garip bir şekilde hareket ederler müzik eşliğinde. en önemlisi de kendini iyice kaptırıp kollarını ve kalçasını periyodik olarak dışarı çıkarma suretiyle elektriklenmişçesine yapılan bir dans figürü vardır ki ona yorum yapmak tamamen ayrı bir başlık ister.
