Kendinde olanın insanlık için nesne haline gelmesi, bilince ulaşıp böylece insan için olması gerekir.” ve bu gerekliliği oluşturan süreçte Akıl, kendi kendisinin nesnesi haline gelir.
https://galeri.uludagsozluk.com/r/1310687/+
Yukarıdaki resimde bittiğini bir kez daha gördüğümüz şey. instagramda dolaşırken rastladım bu fotoğrafa. Angelina Jolie'nin bu kadar sevilmesi herkesi sevmesi vs. yazıyordu. Fakat beni asıl ilgilendiren bu değil.
Beni asıl ilgilendiren bu çocuğun o şekilde olması, aç ve açıkta olması. Ve bu da yetmezmiş gibi ayağından bir fidan ya da kazık her neyse bir şeye bağlanmış olması. Ne kadar acı ki bir çocuk, hayvanmış gibi ayağından oraya bağlanıyor.
Nerede insanlık, benim hiç umudum kalmadı artık. Bir yerlerde milyonlar açlıktan ölüyor, üç beş tane şerefsiz zenginliğine zenginlik katsın diye. insanlar (ben de) bu duruma üzüldüğünü söylüyor, fakat sadece izliyor.
Otobüste yaşlı amca otursun diye elinde bir ton çantayla hiç üşenmeden kalk, yer ver ama kafanı çevirdiginde o 100 yaşında bir ayağı çukurda olan amca senin götüne başına bakıyor olsun.
insanin açıklamasını en güzel yapan davranış biçimi bu dur herhalde.
insanların iyiliğe duyarlılığa vermiş olduğu tepki bu çoğunlukla.
Az kaldı insanlığın da filmlerde olduğunu düşünmeye başlayacağız.
her geçen gün kaybettiğimiz kavram. son olarak doğal gaz faciası ve veysel karani demir ile ilgili tartışmalarda bunu görebiliyoruz. arkadaşım, bu çocuklar hayatlarını kaybetti, yedi tane fidan gibi genç arkasında yüreği yanık insanlar bırakarak gitti. dünyanın hiç bir yerinde, hiç bir dinde, hiç bir dilde, yani insanın olduğu hiç bir yerde, henüz cenazeler bile kalkmamışken, kaybedilen insanlar için konuşulurken biraz özen gösterilir.
sen yitip giden insanlar için ceset dersen, acılı ailelerini daha da yıpratabilecek konuşmalar yaparasan ben senin insanlığından şüphelenirim. ama senden çok seni savunmaya geçen kitlenin insanlığından şüphelenirim. hoş dirilere saygısı , hoşgörüsü olmayan zihniyetten ölüler için ne beklersin.
