insanlık diye bir şey kalmadı bu dünyada. hakkını aramak bile suç. herkes birbirine çelme takma peşinde. saf olanda her zaman kazığı yer bu böyle. güya çok zenginler ama ben senden hakkımı istiyorum diyene kadar. yüz tane bahane uydururlar hakkını vermemek için. bu dünyanın üstü varsa altı da var. kul hakkı yiyen dolandıranda yalan söyleyende aynı oksijeni alıyor ben anlamıyorum adalet nerede. ama gün gelir devran döner herkes hak ettiği gibi yaşar.
hemen hemen herkesin hayatına girecek insanda aradığı vasıf. hayır hipopotamla beraber olsan ondan insanlık beklemeni anlarım da, insandan insanlık beklemek çok ironik değil mi ya?
kimilerimiz için küçük inceliklerde saklı kimilerimiz içinse büyük yardımlarla hayat bulan; her insanın içinde bulunan fakat kullanıp kullanmamak tamamen bireyin kendi seçimi olan hayattaki nadir saf kalmış hislerden biri. her şey bir yana bu devirde duyulduğunda duyan kişinin elini vicdanına koyup içindeki insaniyeti sorgulamasını gerektiren önemli bir kavram insanlık... basit bir kelime kesinlikle değil. mutluluğun kapısını açan bir anahtar. bize düşense ceplerimizi yoklayıp bu anahtarı bulmak..
bu soylu kavramın-insanlığın- çok dar bir parçasını gözler önüne serse de çağımızın soğukluğunda taşlaşmış kalpler için insanlık adına bir şeyler filizlendirmesi ve ben olsam yapar mıydım diye kişiye sorgulatması açısından güzel bir örnek bu video;
zor günlerde sorgulanması gerekendir. Kimin ne olduğu ortaya çıkıyor. Örnek verirsek somalıların dışarıdan gelen herkesi provokatör, terörist olarak görmesi. Müslümanların başka dine inanan insanları dinsiz, aşağılık insanlar olarak görmesi. Tek taraflı olmasın diyorsanız Hitler'in insanlara karşı ırkçı yaklaşımı. Yani insan olmak bana göre de din, dil, ırk, cinsiyet vb. gibi etnik özellikleri gözetmeksizin düşünceler sonucunda şekillenen kişilik yapısıdır.
çoğumuzda var olan müslümanlık gibi milliyetçilik gibi töreler gibi dogmatik olarak bu değere sahip çıkarak büyüseydik. büyüklerimiz bizi insanlık inancı altında yetiştirseydi şimdi her şey çok daha güzel olabilirdi. yada en azından kapitalizm gibi sonradan öğrenip hayatımızın gayesi haline getirebilseydik bu mereti.
