her zaman diğerleri tarafından sömürülmeye mahkum olmalarının asıl sebebidir.
duygusalsındır, etrafındakiler hem oradan ok atarlar kalbine. en yakınım dediklerin bile buldular mı zayıf noktanı, bilmiyormuş gibi yapıp sivri topuklarıyla ezerler bizzat.
cömertsindir, alıcı kuşlar sarar çevreni, iliğini kurutana dek emerler paranı vampirler gibi.
namuslusundur, saf olduğunu iddia ederek kendi pisliklerine çekmeye çalışırlar seni.
insanlara güveniyorsan hele- ki en büyük zaaflardan biri-sürekli kazık yersin. en açık yaran nerense hep oradan vurulursun.
insan olmanın doğasından gelen bir durumdur. hangi şartlarda yaşanırsa yaşansın insanın sınırsız istekleri vardır. sınırsız isteklerin olduğu yerde elbette zaaflar olacaktır. benim zaafım yok diyen insanın bile yalan söyleme zaafı vardır.
bir insanın,kullanılmaya en açık olan duygusal bazlı açığı.
Bazılarınınki aşk-sevgidir,bazılarınınki para-maddiyattır,bazılarınınki şan şöhrettir. Aynı zamanda en çok istenilen şeyler de bir çeşit zaaf sayılabilir. Aslında "zaaf" bakanın gözündedir. Bir atasözü der ki:"En büyük sırrını,zaafını bilip de bunu kullanmayan kişi senin dostundur"*. Onun dışında da herkes karşısındakinin açıklarını kullanır,isteyerek yahut istemeyerek(!)*
