öğrencilikte başlayıp iş hayatına atılana kadar geçen zamanda yaşanan durumdur.
asosyalliğe katkısı dikkatlerden kaçmaz. bu kişiler uyku düzeni olanlar tarafından abes görülür, eleştirilir, zombi misin sen? sorusuyla karşılanırlar.
öğrenci adamın genelde yazın yaptığı iştir. ya da sabah derslere gitmeyen bir üniversiteli de yapabilir tabii ki bunu. birkaç gün boyunca güneşi görmeyen arkadaşlarım var sırf bu yüzden. adam kör olacak sonunda, köstebekler gibi.
yakın bir gelecekte diyabet yada kanser gibi kronik veya mortal bir hastalığın kapıyı çalacağını müjdeleyen kötü bir alışkanlıktır..
gece ayakta kalmak ve gündüz uyumak vücudunun metabolik ve endokrinolojik dengelerini alt üst etmekte melatonin,d vitamini gibi bağışıklık sistemi için spesifik unsurların eksikliğine yol açarak bir sürü hastalığın oluşumuna davetiye çıkarmaktadır..
bu işsizlik zor sevgili yazarlar. turizmin cilvesi de derler buna antalyada. yazın denıze gitmeye vaktimiz olmaz, kışında uyumak için sebebimiz. çünkü biz işsiziz.
uzun zamandır yapmaktan sıkıldığım olaydır. insanın yaşama şevki kalmıyo bu eylemi yalnız yapınca. ama yanında sevdiği olunca daha zevkli olan hadisedir.
şuan hepimizin yapmakta olduğu eylemdir. insanların birazdan uyanıp işe gideceğini düşündükçe kendimi kötü hissetmekteyim. ben neden böyleyim. neden hiçbir zaman düzenli bir hayatım olmadı. triplere girdim sözlük.
Geceleri severim. gecelerde kendimi bulurum. insanların sessizliğinde kendimi bulurum. kafam dingin, rahatımdır geceleri. sabaha karşı ise ayrı bir güzeldir. güneş vurur hafiften, kuş sesleri.. karşı bakkalın ekmek dolabına tazecik ekmekleri dolduran fırıncı amcanın sesi.. hepsi bana ayrı bir ilham kaynağı. sabahta bulamıyorum gecenin bakirliğini. sabahlar kirlenmiş, dokunulmuş.. oysa geceler sadece bana kalmış. bu yüzden geceleri uyumayışım, işte bu yüzden sabaha karşı kuş sesleriyle sızıp kalmam.
Vazgeçilmezdir. Bu düzenin dışına çıkmaya çalışmak, gün içinde olanları algılayamamaya, tüm gün mal mal dolaşmaya, normali algılayamama sendromuna sebebiyet vereceğinden uygulamadan vazgeçilmemeli, ısrarla sürdürülmelidir.
"Ulan keşke uyusaydım" diye pişman cümleleri kurulmasına yol açar. "Yarın kesin erken yatacam" diyerek kendini teselli etme çabaları takip eder. Fakat yarın gene "Ulan keşke uyusaydım"
kendini bok gibi hissetmek başlığına neden olan eylemdir.
bütün gün uyuyarak geçirilir. uyku alınamaz, gözlerin altı morarır, hayattan kopulur.
ama gece uyumamanın ne kadar zevkli olduğunu bilen insan işidir.
