insanın zayıf özelliklerinden biridir bana göre.
bu 'sevgi' kavramı en bağımlılık yapan en amına koyan uyuşturucudan bile tehlikelidir. çünkü bir kere sevildiğini hisseden insan onu bulabileceği kaynaklar için karakterinden taviz verir, kişiliğini değiştirir. onu elde etmek için yapamayacağı hede yoktur.
'dünyayı sevgi değiştirecektir' diye bir deyiş vardır ki bu da crack yasal olsun demek gibi bir şeydir bana göre.
dünyada yaşayan bütün insanlar sevgiye bağımlıdır kimisi yoksunluk çeker kimisi daha fazlası için yaşar.
para vermiyoruz diye (ki bazı durumlarda veriliyor), ya da fiziksel bir zararını görmüyoruz diye bunun uyuşturucu niteliği taşımadığını reddedemeyiz.
bu sevgiye ihtiyaç nice dağlar deldirdi, nice çöller aşırttı. bazen savaşlara neden oldu hiç yoktan milyonları ölüme sürükledi.
en zararlı uyuşturucu bile bu kadar zarar veremez. manevi zararlarından bahsetmiyorum bile.
yoksunluk çeken werther intihar etmedi mi? onu takip eden bir çok alman genç mor takım elbiseleriyle ölüme gitmedi mi?
ve hatta bu işi birazcık ileri taşıyarak diyorum ki insanlar sevgiyle iyi konumlara kastırıyor. mesela lisede sevgilisinden ayrılmak istemeyen birey sınava kastırıyor. sizce böyle olması gerekli mi? eğitimin amacı bu mu?
ve başka biri konumunu yükseltmek istiyor, daha çok para kazanma isteği de bundan doğuyor.
dünyada her şeyin özüne inersek ortada bir 'sevgi uyuşturucusu' yatıyor.
bahsettiğimiz sadece sevgi yani sadece bir kadına ya da adama olan sevgi değil. doğa sevgisi, hayvan sevgisi, para sevgisi vs vs.
mesela hayvan sevgisi; evcil hayvan ediniyorsun ve onun evine sıçması duydugun sevgiden kaynaklı sorun edilmiyor.
ve benzeri durumlar.
bu uyuşturucunun bir tedavisi de yok. işte bu yüzden oldukça zararlı.
