genelde otobüsteyken kafa cama yaslanıp insanların her birini tek tek inceleyerek yapılan eylemdir.
ben de baygın gözlü teyzelerin o gün temizlik yapmaktan ne kadar yorulduğunu ve artık ne zaman yalnızca kendi eviyle ilgileneceğini düşündüğünü düşünürüm. ya da sakalı bıyığı bembeyaz bir amcanın gözündeki terk edilmişliği, çocuklarının ilgisizliğini görürüm, "keşke her şey daha başka olsaydı" dediğini duyarım.
bazı dedeler de cin gibi bakarlar, "birisi bir laf atsada muhabbet kursak sıkıldım artık" der gibidir kalkık kaşları.
sınavı kötü geçmiş öğrencinin sıkıntısını içimde hissederim, yanındaki dik duran arkadaşının iyi geçmiş sınavından ötürü hissettiklerinden daha yoğundur hep hisleri. kokoş ablaların bir ellerindeki mağaza poşetlerine bir yüzlerine bakıp görürüm memnuniyetlerini ve "acaba çok mu dar aldım" çekincelerini düşünürüm. en zor olan çocukların ne düşündüğünü düşünmektir benim için, hepsi o kadar ayrı alemdeler ki, tek emin olduğum oyun oynamaya her zaman hevesli olduklarıdır.
insanların kendisi hakkında ne düşündüğünü düşünmediğini söyleyen, "ben kimseyi önemsemiyorum" diyen bir kişi, en adi yalancıdır.. asırlardır söylenegelen bir yalan bu. kuyruklusundan.
bir toplumsal varlık olarak insan, beraber yaşadığı insanlara angaje olmak, diyaloglar komünikasyonlar kurmaya mecburdur.. aksi düşünülemez. süreç esnasında, karşılaşabileceğiniz onlarca çeşitli mizaçta insanların size yaklaşımı, bakış açısı, üslubu gibi detaylar, her daim insanların merakını cezbetmiştir. zamanda yolculuk, ölümsüzlük isteği gibi yanıtını aranan soruların yanısıra, insanoğlunun en büyük sevdalarından birisi de, telepatidir, başkalarının düşüncelerini anlayabilmedir. bir tek insan bile yoktur ki, hakkında dle getirilenleri kulak ardı etsin. bu marjinal iplemez havalarını bırakalım, bir yerde patlıyor muhakkak.. ayrıca, insan usu, fevkalade gelişkindir. insan ilişkilerinde küçük prüz ve detaylara saplanıp kalması, onu köreltmez.. yaşananlar, zihinde yer kaplamaz.. herhangi bir açıdan bir zararı da yok. belki, bir nebze obsesyon halini alabilir, belki..
söylemeliyim ki, bizleri biz yapan, insanların hakkımızda söyledikleridir.
