bir yazarın da uzun entry sinde bahsettiği gibi, insanlaın mutlu olamama sebepleri: önce kendileri sonra kapitalizmdir. kapitalizm, insana mutluluk vermez ama vaat eder; insanoğlu ise bunu bile bile kapitalizmden umudu kesmez, varsa yoksa karı kız ve para peşine düşerek mutluluk arar.
mutluluk denilen bir şeyin olmamasıdır. çoğu insan hala mutluluk denilen, aşk denilen, din denilen, aile denilen şeylerin olduğunu sanıyor. bu daha da üzücü.
mutlak mutluluk diye birşey varmı ki? elbette yok. bu sebepten hayatımızın bir bölümü mutlu, bir bölümü elbetteki mutsuz geçicek öncelikle bunu kabullenmek gerekir. bu kabullenmeden sonra zaten hayatınızdaki olumsuzluklar sonucu oluşan mutsuz durumların sizi esir aldığı süreler kısalıcak. çünki bu bir oyun ama gerçek bir oyun ve hayatımızdaki herşey hastalıklarda dahil başımıza gelen herşey bir amaca hizmet etmekte, bu oyuna hizmet etmekte... hem neden diye sormamalı hemde herşeyin bir sebebinin olduğuna inanmalı ne ince bir çizgi... neden dediklerinin elbette sebepleri var fakat farkında olma zamanı yanlış zaman bunun içinde bu zincirin önemli parçası olan sabır diyorum arkadaşlar...
mutlu olmak kavramının kişinin sadece kendisiyle alakalı bir durum olmamasından kaynaklanan haldir. zira gün içinde insanı mutsuz edecek çok sayıda kişi ve olay vardır.
dinlenilen bir şarkı.
muhabbet edecek insan bulamamak.
dertleri hep içe atmak.
etraftaki mutlu kişileri görüp o mutluluktan size kalmadığını düşünmek vs.
mutlu olmak için sebep aramaları. diabetli kişi için mutluluk bir porsiyon baklavadır mesela, felçli biri için ilk adımı atmaktır, migrenli biri için ağrının dinmesidir, hapishanedeki biri için dışarı çıkmaktır. mutlu olmak çoğu zaman anlıktır, sebepsiz.
umut etmektir. geleceğin, yarının daha iyi olacağını düşünüp hayallere, beklentilere kapılmak size gelmişe geçmişe küfretmekten başka bir şey kazandırmaz. yarın daha kötü bir gün olacak ve ölmeye devam edeceksiniz bir yudum havanın serinliğini boğazınızda hissede hissede. ve bir de mutlu olmayı zaten hak etmiyoruz.
maneviyatın düşüklügünden ssebebiyet verir. dünya metehanesi nin aldatıcı durumları en büyük sebeptir. neden mutsuz olur insan ? dünya üzerinde egosunu tatmin ettirememe durumu neticesinde olur. para biter olunca başka sebepler üretir. ailesinden biri ölür zaman sonra farklı sebep üretir. devamlı süretle üretir bahanesini. maneviyat boşlugu en büyük etkendir.
