Genelde akıl hastalarında gözlenen halüsinasyonlar ve delüzyonlarla yani; gerçekle bağlantının kopup hayali bir dünya ve o dünyaya ait imgelerle yaşayan insanlardan pek farklı içine düşülen bir yanılgı değildir ''insanların kendini bir şey sanması''. Hatta kozmosdaki en saçma varsanıdır. Bu durum hezeyan etmektende farklı birşeydir.
insanların birilerini küçümseyerek, aşağılayarak, hor görerek ruhsal bir tatmin yaşayıp kendilerini şah-ı merdan sanmalarıdır. herkes eşit gelmiyor dünyaya. sen okumuş koskoca bir doktorsun diye okumamış inşaat işçisini küçümsenin alemi yok. inanan için o da topraktan geldi, sen de. o da toprağa gidecek, sen de.
insanların tatmin edilemez kocaman bir egoya sahip olmalarından kaynaklanan durumdur. her insan kendini sever, sevmelidir de; ancak bunu abartıp ''küçük dağları ben yarattım'' edasıyla gezmenin bir anlamı yoktur. (bkz: tanrı kompleksi)
