iyiliği değil ama safiyane duyguları öldürdükleri kesin. sürekli kötülük gördüğünüzde daha temkinli, gard alan, duvarları olan, daha kendine dönük birine dönüşüyorsunuz. salt kötü olmuyorsunuz belki ama eskisi gibi güvenip, herkese koşan, herkese üzülen, dert dinleyen biri de olamıyorsunuz. hatta bu yüzden mesafeli, soğuk damgası yiyiyorsunuz. aslında bu kendini koruma çabasından başka bir şey değil.
