insanların inandığı şeyi büyük göstermelerinin yanında lafı edilmeyecek husustur. şöyle bir etrafa bakıp bunu gayet iyi anlayabilirsiniz. inanan insanlar nedense bazı şeyleri insanların gözüne baka baka sanki, bak ben yapıyorum sen yapmıyorsun ben iyiyim sen tü kakasın, demeye getirdiğini rahatlıkla görürsünüz. her konuda olduğu gibi bu konuda da ne kadar geri kaldığımızı görüyoruz bu sayede bunların adı vicdan özgürlüğüdür, ne inanan birisi inanmayanı sorgulayabilir ne de inanmayan birisi inanan kişiyi sorgulayabilir. karşılıklı saygı olduğu taktirde daha mutlu olacağımız gayet açık ama bir yerden başlamak gerekiyor. herkes bu dünyada yaptıklarından sorumludur kimse kimseye bir düşünceyi dayatamaz bunlar tarihte de gördüğümüz gibi denenmiş fakat başarısız olmuştur. her insanın bir iradesi var ve buna saygı duyulmalı.
inananlar genelde bazı ilimsizler hariç küfretmez ama inanmayanlar özellikle sosyal medyanın verdiği gizlilikten kaynaklanan güvenden olsa gerek etmedikleri hakaret küfür kalmıyor. adam ben ateistim dünyanın en zeki adamıyım asırlar öncesinin kurallarına göre yaşayanlar gerici, yobaz vs demiyorlar mıydı ? hz. peygamberden Allah'a c.c kadar ağza alınmayacak laflar. islami değerleri, emirleri aşağılama konusunda özellikle sözlük yazarlarının bazıları insan olma ekseninden çoktan çıkmış.
inanmıyorsan inanmıyorum de geç.
bizim milletimizin genetiğinde mi vardır bilinmez ama inanan insanların inançlarını savunmadıkları kadar, inanmayanlar inanmadıkları halde inananların değerlerini sürekli aşağılıyor.
araştırıp, okuyop, öğrenip eleştireni anlarsın da hiç bir fikri olmadığı halde sırf inanmadığı için kalkıp hakaret edenler insanı çileden çıkarıyor. sözlüklerde sürüyle var bunlardan.
