bazen ego, bazen samimiyet, bazense çöküntüden kaynaklanan zorunluluktur. her zaman götümüzü kollayacak birisinin olmasını isteriz. abimiz-ablamız(zorunlu değişken), dostumuz, annemiz-babamız(zorunlu değişken), yakın çevremiz, arkadaşlarımız, ihtiyaç duyduğumuz kişiler. bunlar olmayınca ne olacak, yalnızlık. o zaman diyeceksin yalnız olamam, mutlaka takip eden, hakkımda bir şeyler bilen x şeyler olmalı. ve ilahi bir ışık bir mucize kalbe nazar eder...
tabi işin tiyatral kısmını inkar edemem ama var böyle bir şey.
