insanlar hakkında iyi düşünebilirler, kötü düşünebilirler. Hiçbiri Allah katında bir anlam ifade etmiyor. Allah’ın senin hakkında ne düşündüğü, insanların hakkında ne düşündüğüyle bir ilgisi yok.
Eğer insanlar çok iyi olduğunu düşünürse Allah’ın da çok iyi olduğunu düşüneceğinin garantisi yok. HiÇ, HiÇ YOK. Kendini kandırırsın. Eğer insanlar berbat biri olduğunu, cehenneme gideceğini, çok kötü olduğunu düşünse de Allah’ın da çok kötü olduğunu düşüneceğinin garantisi yok.
Allah seni hala seviyor. insanların benim hakkımda, senin hakkında ne düşündüğü Allah katında HiÇBiR şey ifade etmiyor. insanlar bizi övdüğünde veya bizi ayıpladıklarında “Allah da benimle ilgili böyle düşünecek.” diye geri dönmesine izin vermeyeceğiz.
Bir yandan insanlar birileri onları övdüğünde kuruntulu hale geliyorlar, Allah katında kendilerinin de övgüye değer olduğunu düşünüyorlar. Münafıklık yerleşiyor, kendine dindarlık yerleşiyor ve Allah katındaki bütün derecelerini kaybediyorlar. Sonrasında ise bütün elde ettikleri bu dünya ve insanların övgüleri oluyor. Ve Allah’ın karşısına çıktıklarında Allah onlara “Çalışıp durduğunun Benimle hiçbir alakası yok.” diyecek.
Diğer yandan insanlar iyi bir şeyler yapmaya çalışıyor ve diğerleri onları yargılıyor, hüküm veriyor; onlar da “her şeyi batırdım” diye düşünmeye başlıyor. “Her şeyi batırmış olmalıyım.” derken kim söyledi sana batırdığını? Allah senden vazgeçmedi, sen kendinden vazgeçtin. Allah henüz seni hesaba çekmedi “Sana tövbe kapılarını açık bıraktım, davetim açık, neden sen ümitsizliğe düşüyorsun?” diyor.
