tüm çabalara rağmen, zor kazanılmasına rağmen, çabuk kaybedilen durumdur. o yüzden insanlara hakettiğinden fazla değer vermemek, verilse bile çaktırmamak gerekir. suistimal edilmeye müsait durumdur. özellikle yüzyüze baktığınız insanlarla, aynı ortamda bulunduklarınızla herşeyi yoluna koymak ve güvenlerini kazanmak için çaba sarfeder durursunuz, ama günlerinizi, aylarınızı alan bu durum sonunda, istedikleri birşey olmayınca hemen harcanırsınız.
kendisi gibi davranan, hata yapmaktan korkmayan, dolayısıyla şova ve taklide kaçmayan insanın başkaları üzerinde güven uyandırmasının sebep olduğu gelişmedir.
bir insan için paradan değerli olan şeylerin başında. neden paradan değerli gibi bir kıyaslama yaptığımı açıklamak abesle iştigal olur derken açıklamadan da edemeyeceğim.
herşeyin değerinin parayla ölçüldüğü günümüzde güven kelimesi de ticari kaygılara dayanan bir araç oldu. bu nedenle gerçek manada güven, saf bir sevgiye dayanır. yani asıl güven çocuğun anne ve babasına ve gerçek dostlarına duyduğu güvendir.
bizim için canını tehlikeye atabilen insan güvenebileceğimiz insandır. bu anlamda insanların güvenini kazanmak, istikrara dayalı doğru ve dürüst bir yaşamla fedakarlık gerektirir.
