teknolojisiyle ve diktiği beton yığınlarıyla övünen insanoğlunun kaçtığı acı gerçeklerden biri. evet, bu apaçık bir gerçek. sevgi, saygı ve değer bilme, birbirine güven, dürüstlük ve sorumluluk gibi kavramlar yok olmak üzere.
sevgisiz bir dünyada yaşadığımız için, sürekli savaşıyoruz, birbirimizi aldatıyoruz, zarar veriyoruz. birbirimizi dünyadaki oyuncaklara değişiyoruz.
saygının olmadığı bir dünyada yaşadığımız için, insanları damgalıyor, davranışlarına karışıyor ve inançlarını ayıplıyoruz.
değer bilmediğimiz için hep daha fazlasını istiyoruz, sürekli tüketiyoruz. bunun sonu asla gelmiyor; birisini aldığımızda, ikincisini istiyoruz.
birbirimize güvenmediğimiz için her şeyi saklıyoruz, paylaşmıyoruz. birileri bir çok şeye sahipken, büyük bir kısım hiçbir şeye sahip olamıyor.
birbirimize karşı dürüst değiliz, o nedenle işbirliği yapmaktan çekiniyor, sürekli birbirimizden korkuyoruz.
sorumluluk almıyoruz, sorumluluk bilincini çocuklarımıza aşılamıyoruz. bu nedenle insanlar her şeyi başkalarından bekliyor. ya da bir şey yapacaksa onu, başka bir şey karşılığında yapmayı kabul ediyor.
bunun sonucunda doğayı çok fazla kirlettik, içimizi nefretle doldurduk. bu gidişle kısa sürede insan ırkı yok olur. ya da herkes bir karar verir ve değişiriz.
