Gece karanlık, gece sessiz ıssızdır. Gece de kimsesizsindir. Ölüme en çok gece benzer. Soruyorum şimdi geceyi mi sevmiyorsun? Yoksa haberin olmadan ölümden mi korkuyorsun?
insanları bilmem de, ben sessizliğinden ötürü seviyorum. Çekilmişim kuytuma, herkes uyumuş rahatsız eden yok, yapmam gereken bir şey yok, gelecekten tek beklentim huzurla uykuya dalmak. Bunu gündüz beceremediğim için seviyorum geceleri...
karanlık korkutur, teksindir ama sana zarar verecek kimse de yoktur, tek başına, belki biraz içki ile müzik güzel bir gece geçirilebilir, gece ders çalışmak bile güzeldir, kökenimiz karanlık bizim.
Ne zenginlerin egosunu görüyor insan!! Ne mutlu sevgililerin kahkahalarını!! boş odada karanlıkta ve sessizlikte. (iç den içe sizde bir gün bu kahkahaların sonuna varınca diyorsun.) yüz ifadelerimiz aynı olacak diyor.(ve rahatlıyorsun)
Yalnız kalırsınız, egonuzu kimse okşamaz, sessizlikten düşünceleriniz, korkularınız üstünüze üstünüze gelir yada hiçbirini takmaz gidip yatarsınız. Gariptir ama ne kadar korksakta kaçsakta yüzleşmek için bir yanımız can atıyor. itiraf edemiyoruz sadece.
