Bende yok. Sadece kendi görünüşüm konusunda takıntılıyım. Onun dışında karşımdaki insan için sadece ilk etapta önemli tanıdıkça görünüşüne göre değil görüşlerine göre bir yere yerleştiriyorum.
Aslında insanları bu takıntılı boyuta yine biz insanlar getiriyoruz.
Bir aşağılayıcı bakış kötü hissettiriyor, insanlar sırf kötü hissetmemek için belki +1 özen gösteriyor. Bilemiyorum. Ama insanları dış görünüşleriyle yargılayan insanları sevmiyorum.
Güzel giyinen insanları da ödüllendiren bakışlar vardır, hepimiz biliriz.
Bana ne halbuki? Kim ne giymiş, ne giymemiş? beni ilgilendirmez.
Hatta kasmadan, doğal, olduğu gibi giyinen insanları daha çok seviyorum.
kendilerinde ya da vazgeçemeyecekleri birinde bi araz oluşana kadardır..ya da ciddi bi rahatsızlık geçirdiklerinde geçer bu his..hayattaki en güzel ve anlamlı şeyin sağlık olduğunu farkederler..ama bazen öylesi vardır ki görüntüyü sağlığına bile tercih eder..o da zaten psikopatlık şeyine girer..ona kimse bişe yapamaz..
