genel anlamda insanların dini hala yaşadığımız toplumda çok önemli bir kıstas. ülkemiz dinle uzaktan yakından alakası olmayan ancak bunun beyanı ve tepkiselliğe uğraşmayan nice gizli ateistle dolu. çoğu insanın dinle alakası bayram namazı ve belki de ramazan ayından ibaret olan bu topraklarda, dini ritüeller toplumsal ritüellere dönüşmüş ve dini vecibeden öte bir gelenek almıştır. bu geleneklerin temel motivasyonu ise diğer insanların ne diyeceği sorunsalıdır. eğer insanların birbirinin yüzüne karşı konuşabildiği şeffaf bir toplum olunabilseydi bu konuda belki de çok daha politik olabilecekti.
lakin başlıkla demeye çalıştığım insanlar hayatlarını yaşıyorlar. ve bu modern zamanlarda ilahi dinlerin tanrılarıda birer puta dönüp, kendi devirdiğini yeniden diretme çabasında. bana göre sözlük ortamında gaza gelip insanlara aleni misyonerlik yapan ateistler de müslümanlar da bunu iyice düşünmeliler, bu gerekli. hayatlarında huzur bulmak için daha çok sevap işleme gayesi güdenler acaba farkındalar mı ki, mevcut ekonomik sistemin kölesi konumuna gelmişler. ya da tam tersi.
insan hayata bir kere gelmekte ve bir kere de gitmektedir.
