belli bir dine özgü olmamakla birlikte her dinin takipçilerinin bir kısmının, hatta çoğunluğunun sahip olduğu anlayış. "tanrı'm/allah'ım/yüce isa/yehova... sen açları doyur" diye dua edip kendi iradelerinde olduğu halde hiçbir şey de yapmaz bu anlayışa sahip olanlar, bunun kendi mabudlarının, tanrılarının adaleti olduğunu ve insanların böyle sınandığını söyleme gafletinde de bulundukları olur.
bu bir din anlayışı değildir. insanların anlayışıdır. kozmetiğe milyonlar yatıran kadınların, daha fazla karizma olmak için tüm hayatını saçma bir araba almak için adayan, sürekli mal varlığını arttırmaya çalışan bencil ruhların anlayışıdır.
zulme rıza zulümdür, komşusu açken tok yatan bizden değildir ! benim bildiğim dinde anlayış budur. kendi çirkin nefislerimizle bu çirkin eylemi dine atarak kendimizi haklı göstermeye çalışmamız ne kadar da zekice !
o zaman neden sadaka denen birşey var? yahut zekat vermek? madem dinde böyle bir zihniyet hakim?
cahil bir insanın söyleminden başka birşey değildir.
Allah malı olanın fakir olana yardım etmesini, yardımlaşmayı söylüyor bize.
insanların açlığı fakirliği dinle alakalı birşey değildir.
kendin nasıl lüks yaşıyorsun, altında son model arabalar kolunda her gün farklı bir kız sonra vay efendim adalet yok.
çirkinliğini dine atmaktan başka birşey değil bu.
dinin anlayışı değil sözde dincinin anlayışıdır. zira gerçekten sapık olmayan hiçbir din herkesin rızkını tanrı verir insanlar buna karışamaz/karışmamalı demez, yardımlaşmayı engellemek yerine teşvik eder. nispeten fazla verilen rızıkların da birer imtihan olduğu anlayışını içerir.