bunu başarabilen insanlara hep özendim ama diğer taraftan hiç istemedim onlar gibi olmayı. çünkü onlar kibirlerinden ve egolarından dolayı kimseyi önemsemiyorlardı. peki ne yapmalı sözlük nasıl çözmeli bu işi? şunu bir yapabilsem daha ne isterim ki.
insanları ne kadar çok umursarsan ve ciddiye alırsan o kadar üzülürsün. Zira insanları umursadığını belli ettikçe onlar senin canını yakmak için uğraşıyorlar.
Resmen uzun yaşamanın sırrıdır. Sağ olsun hassasiyetimi buna borç bilirim.
Kalbimi çok kırıyorlar. Böyle olmasına ben izin veriyorum tabi.
Sahi niye bu kadar kolay üzülüyorum?
Niye en ufak bir mimiğe, imaya, çıkışmaya paramparça oluyorum ki?
Yüreğimden sıcacık bir şey iniyor o an boğazımda düğüm oluyor.
Takılmamayı, bu kadar ciddiye almamayı, kabullenmeyi öğrenmem gerek.
Sonra mücadele kısmını düşünürüz.
insanın fıtratıyla alakalı bir durum. Burada kastedilen sanırım şu; onların (insanların) haliyle hallenmek, derdiyle dertlenmek, sevinciyle sevinmek. insani değerlere sahip her insanın normalde üzerinde taşıması gereken hasletlerdendir. Empati yoksunu biriyle dost arkadaş yaren kanka olamazsınız. Saygıdan sevgiden ahlaki erdemlerden bi haber birisiyle aynı hayatı paylaşmanız çok zordur. Duyarsız umarsız hissiz gamsız vurdumduymaz nemelazımcı bananeci biriyle kardeşlik yapamazsınız.
En azından ciğerli (yiğit) biriyseniz şayet, bu tipler size göre değildir. Yıldızınız barışmaz.
yıllardır içinde bulunduğum durum, ortamdaki kimseyi sallamam.
Özellikle değer verdiğim insanlar istisna olmak üzere kim ne yaparsa yapsın beni ilgilendirmez. Bugün öğrendim mesela, mecburi iş arkadaşım bronşit olmuş öksürüyormuş. Kimsesiz bir insan değil etrafındakiler ilgilensin onunla bana ne.
