Sirf bu yuzden cok kaynasmamaya calisiyorum. Tanismisligin bir ustu samimiyetin bir alti olan level en iyisi.
Bir de herhangi bir derdimi sikintimi karsi taraf israr etse de anlatmamaya calisiyorum cunku ne zaman birine guvenip icimi doksem ilk buldugu firsatta kaciyor. Kizmiyorum insanoglunun dogasi boyle dertleri olan mutsuz insanlarin yaninda olup icini karartacagina, yaninda eglendigi iyi hissettigi insanlarin yaninda bulunmayi tercih ediyor.
Ben bu duyguyu yurt hayatında tattım aslında. Şöyle ki can kardeşim dediğim insanlar arkamdan kuyumu kazdılar. Ya da ne bileyim arkandam vurdular. işte o zamandan beri diyorum herkesle arana mesafe bırak yamuğunu görünce üzülme diye.
insandan yoksun bir doğa ile inzivaya çekilmek istememize sebep olur. sosyal yaratıklar olarak bunu yapamadığımız için de onlara derin yüzümüzü değil yüzeysel tarafımızı göstermekle yetiniriz.
