istanbulda kendine ait bir evin olması. ve kardeşle orada yaşayıp okumak. geleceğe ait hayallerin şekillenmesi insana gerçekten mutluluk veriyor. üstelik bulunduğunuz şehirden gitgide nefret etmeye başlıyorsanız tam ilaç tadındadır.
" şehirler değişir, düşünceler sivrileşir, insanlar gelir gider " bunu diyen insan ! ; duvarların dili olsa da konuştursan..
seni bir daha göremeyeceğim demiştim ya. fotoğraflarımızı buldum. onlar var. içim rahatladı biraz. gerçeğini asla tutmayacak. sana dokunamayacağım. ama ne zaman başım sıkışsa, bir derdim olsa, güzel bir şey olsa gelip ilk sana anlatacağım. seni çok seviyorum.
-vizelerin ya da finallerin bitişinden hemen sonraki gün uyanıp o gün ders çalışmak zorunda olmadığının hatırlanması,
-yeni doğmuş yeğeninizin siz kucağınıza alınca ağlamayı bırakıp dikkatle yüzünüze bakması,
-sıcak bir fincan çay,
-sınırsız çikolata
-deli gibi korkarak gittiğiniz dişçi randevunuzdan dişlerinizde bir problem olmadığını duyduktan sonra kuş gibi hafifleyerek çıkmak...
biliyorum hepsi birbirinden alakasız ama ilk aklıma gelenler bunlardı.
