eski sevgililer için bulunması gerektiğini düşündüğüm cesaret. çünkü onun hayatında kalmaya devam etmesi acı ve umuttan başka yarar sağlamaz insana. bazı şeyler tadında bırakıldığında güzeldir..
insanları hayatından bir kalemde silenler genelde hayatında insanlardan çok kazık yemiş kişilerdir. En iyi gün dostları kötü gününde yanında olmamış, kötü günlerinde gözünü kırpmadan borç para verip yardım ettiği arkadaşları, kendisinin işleri bozulunca yardım etmemiş, ve üstüne üstlük iflasın eşiğine geldiğinde ayağını kaydırmak için her türlü katakulliyi çevirmiş, arkasından dedikodu yapmış alay etmişlerdir.
Bu büyük kazıkları yiyen insan bir gün zengin olduğunda yine etrafı pohpohlayan ve eskiden hiçbir şey olmamış gibi davranan arkadaşlarla dolar. Ancak bu kişi artık değişmiş, insanlara zerre kadar değer vermeyen biri olmuştur. Sadece arkadaş çevresine değil, kendisinin en kötü gününde yanında olup ona yardımcı olmak için tefecilerden borç para bulan, her gün alacak peşinde koştururken otobüslerde yorgunluktan uyuyup kalan ve döviz bulmak için bir yeraltı hangarında mafyalarla karşı karşıya gelme riskini göze alan, bütün güçlüklere rağmen kendisini büyük bir beladan kurtaran kişiye de aynı kazığı atar.
insanları hayattan çıkarmanın cesaretle hiç bir ilgisi yoktur.
--spoiler--
Halk arasında "özel hayattan insan silmek" olarak bilinen bir eylemdir. Cesaret ister. Doğru olduğunu kimse savunamaz, ama yeri gelince uygulamak gerektiği gerçeğini de kimse inkar edemez.
Sanal dünyadaki karşlığı arkadaş listesinden kullanıcı silmek, msn listesinden çıkarmak, telefon üzerindeki kayıtlarını çöpe atmak olarak tezahür eder.
Lakin gerçek "özel hayattan insan silmek" fantezisi, pms dönemindeki sinirli, asabi hanımların iki gün sonra barışacakları ayrılıklarda attıkları sildim seni tehditlerine benzemez. En korkutucu silmeler, gözü en kara, kaybedecek hiçbir şeyi olmayan, yalnızlıktan korkmayanların silmeleridir.
--spoiler--
