insanları eleştirebilirsiniz. dış görünüşleri, düşünceleri, hayata bakışı... herşeyi için eleştirebilirsiniz. ama yargılayamazsınız ve hakaret edemezsiniz. biz buradaki sınırı yok sayıyoruz. çok ince bir çizgi var ama pek çok kişi bu çizgiyi görmezden geliyor. bu durumda bizi zincirleme bir saçmalığa götürüyor. sonuç olarak o aşılmaması gereken, saygı ve zarafeti temsil eden çizgi ayaklar altında gezer, bunun yerine birbirine saldıran insanlar, kendi sınırlarını çizme yarışına koyulurlar...
dış görünüşü eleştirmek gayet tabii herkesin hakkıdır; ama yargılamak yanlıştır.
mini etek giydi diye orospu, türban taktı diye dinci olmak kim ister ki ?
empatiye ihtiyaç var bu ülkede.
herkesin her boku cok iyi bildigini iddia etmesinden kaynakli bir sorun bu.
begenmedigini dile getirmek farkli, elestirme cesaretini ,cahilligini kendinizde bulmak ayri.
ancak aradaki 7 farki bulmak insan acisindan biraz tecrube isteyen bir durumdur.
elestirmek ac parantez yargilamaktir zaten. o bolume gecmeden begenmeme kisminda kaliniz, esen kaliniz, mutlu kaliniz. yoksa basinizda, kicinizda cok agrir, cunku ayni sivriltilmis tavri bir baskasindan belkide cok daha agir bir sekilde kendinize yoneltilmis bulmaniz an meselesidir.
