gecen bir dost sohbetinde duyduğum cümle.ilginçtir ki bu topraklarda yasayan her insanda yüksek seviyede olan ve ya oluşma ihtimali yüksek olan stockholm sendromuna karşı kızgınlıkla söylenen cümledir.Parasız eğitim isteyen gencler dayak yiyor oh olsun deniyor.Polis sokakta adam dövüyor durduk yere kimse dayak yenmez deniyor oh olsun deniyor.Coğunluk kendi basına gelene kadar tepkisiz kalıyor olaylara bunun yanında mağduru korumak yerine mağrurun yanında yer alıyor.Hal böyle olunca kızgınlıkla içten gelmeye gelmeye halka kendi nazarında iyilik yapmak için böyle cümleler sarfediliyor.
