muhtemelen, inandıkları güvendikleri kişilerin kendilerine, yapılan yanlışlıklardan kaynaklanıyrodur.ayrıca yaşam standartları geçim mucadelesi diye uzar gider.
herbişeyim dediğin, en çok sevdiğin ve seni çok sevdiğini düşündüğün insanın boktan bir nedenden, arkasına blie bakmadan gitmesi ve öylece mal gibi kalmak. bunun ardından göz yaşların tüm duygularınıda alarak vücudu terk eder.
aldatılmaktır efenim. aldatıldıktan sonra hiçbir kıza güvenemezsin. tekrar sevemezsin. o duyguları kolay kolay tekrar hissedemezsin. duygusuz çapkının biri olursun.
insan psikolojisi, kaldıramayacağı gerçeklerle empati kurmayı reddeder ve evet, bu bir çeşit egodur.
zihin, kötü hissettiren duyguların yıpratıcı etkisinden kurtulmak için duyguları tamamen veya kısmen kapatır, şalteri indirir.
(bkz: duygusal küntleşme)
dışarıdan bu tip insanlar bencil, egoist, kasıntı vb. olarak algılansa da, bunun hepimizin içinde olan bir savunma sistemi olduğu unutulmamalıdır.
en büyük nedeni insanların birbirine olan güvenlerini kaybetmeleri.
artık kapıya gelen dilenciden tutun en yakınlarımızın durumlarına bile bazen acımasız oluyoruz çünkü zamanında onlardan birşeyler görmüşüzdür. bunun sebebi ile de çoğu şeye artık duygusuz yaklaşıyoruz, sömürüldüğümüzü düşünüyoruz ... **
Genel olarak kendinizi boşlukta hissediyorsanız ve önünüze çıkan kişilerden her seferinde benzer,saçma bahanelerle yada daha kötüsü bahanesiz olarak tekmeyi yiyorsanız evet bu sizi duygusuz yapar.*
